Afgelopen week vond in het Lantaren Venster in Rotterdam het eerste deel van Camera Japan Festival 2017 plaats. Het is een filmfestival dat volledig in het teken staat van de Japanse cinema, en met name hedendaagse films. Dit jaar draait het evenement rond het thema ‘Kyushu’, het in het zuidwesten gelegen grote eiland van Japan. Een aantal films die op het programma staan werden daar opgenomen.
Camera Japan vertoont uitsluitend films die hun Nederlands debuut maken, hoewel enkele daarvan ook hier hun Europese debuut maken. Eén van deze films is 'Noise' (2016) van MATSUMOTO Yusaku, welke ik later zal behandelen. In deze blog zal ik schrijven hoe ik het afgelopen weekend heb ervaren tijdens Camera Japan.
Host
Ik heb het afgelopen weekend als Host gewerkt voor Camera Japan Festival in Rotterdam. Het houdt in dat ik verantwoordelijk ben voor het ontvangen en vergezellen van belangrijke gasten die naar het evenement komen. Deze zijn onder meer de mensen die de films komen presenteren – regisseurs, producenten en acteurs, maar ook mensen die in de film- of televisie-industrie werken en die Japan als werkgebied hebben. Ik heb dit weekend de kans gehad om een delegatie van de film Noise te mogen hosten, alsmede documentairemaker Ian Thomas Ash uit de Verenigde Staten.
‘Noise’
Noise is een film uit 2016, en het is de eerste grote film van MATSUMOTO Yusaku (geb. 1992). Het is een biografische dramafilm, zoals de regisseur dit zelf noemt, dat in verband staat met de Akihabara-moordaanslag van 2008. Hierbij reed een verwarde man op klaarlichte dag met een vrachtauto in op het publiek, waarna hij vervolgens willekeurig mensen begon neer te steken. Zeven mensen vonden de dood, en tien anderen raakten gewond.
De regisseur werd voor deze film geïnspireerd door de zelfmoord van een jeugdvriend. Deze zelfmoord wordt in verband gebracht met de moordaanslag in Akihabara. De film volgt een aantal personen die allemaal "slachtoffers" zijn, en die voor moeilijke levenskeuzes staan – keuzes die hun levens voorgoed kunnen veranderen. Het is een intense en grimmige film die de kijker confronteert met de idem grimmige werkelijkheid van de moderne samenleving. Er is hoop, maar deze wordt gedurende de hele film onderdrukt.
Ik zal niet verklappen waar de film naar toe gaat. Het is aan de kijker om de film te interpreteren.
‘Noise’ bij Camera Japan
Voor regisseur MATSUMOTO Yūsaku en J-idol/actrice ANJŌ Urara is Camera Japan hun eerste stap in de internationale filmwereld, en tevens hun eerste reis naar het buitenland. Voor cameraman en acteur KISHI Kentarō is het minder spannend, maar nog steeds een eer om twee films te mogen promoten. Hij speelt namelijk ook in de film The Sower (2016), die ook op het programma stond.
De première van Noise werd goed bezocht: het trok bijna een volle zaal. Samen met nog een andere host hadden wij intensief geflyerd, in de hoop om genoeg mensen te lokken naar de première. Onze inspanning had uiteindelijk geen windeieren gelegd. Na de vertoning volgde een Q&A, waarbij kijkers vragen konden stellen aan de crew met betrekking tot de film. Na afloop volgde een informeel partijtje in het café en restaurant van het Lantaren Venster.
Deel 2: Amsterdam
In mijn volgende blog zal ik schrijven over mijn ervaringen bij Camera Japan in Amsterdam. Ik zal alleen als filmkijker gaan, en ik kijk ernaar uit om de film Close-Knit (2017) te mogen zien. Het is een belangrijke film dat in het teken staat van LGBTQ awareness in Japan. Hoewel er langzaam aan meer aandacht is voor de seksuele minderheden in Japan, bestaan er nog steeds (negatieve) vooroordelen met betrekking tot deze groep.
Tot dan!