Ja, zeker. Er was altijd iemand beschikbaar voor vragen. Ik wist precies wie ik kon appen, en ik kreeg ook snel reacties.

Ja, ik had veel sociaal contact op school met studiegenoten en docenten; ik heb me geen seconde alleen gevoeld. Ook omdat we met een groepje waren en er waren erg leuke activiteiten!

Het was een hele leuke plek en we hebben achteraf gezellig drankjes gedaan. Super gezellig en goed georganiseerd.

Heel leuk en lekker eten, lieve vrouw. Leuke ervaring!

Hele lieve docenten en leuke school. Het niveau van de lessen vond ik perfect afgestemd op ons en de docenten waren erg attent. De locatie van de school vond ik ook heel fijn, dichtbij stations, restaurants en de stad. We konden na school altijd leuke dingen doen in de buurt.

Ja, ik heb veel kunnen oefenen met spreken in de les en buiten school. Vooral les hebben in het Japans heeft mij erg geholpen.

Ik vond het superleuk om elke dag leuke dingen te doen en veel verschillende plekken te bezoeken. Simpele dingen zoals de ochtendspits in het OV en ontbijt halen bij de konbini waren geweldig om mee te maken.

Het was beter dan verwacht en ik zou het zo weer doen. Ik vond het super gaaf om daar te zijn en heb alleen maar genoten. Vermoeid elke dag, maar echt genoten. Hoogtepunt van mijn reis was dat ik dit met mijn groepje mocht doen. Samen uiteten en drinken was voor mij het leukst! Heel gaaf en ik wil meer!

Ja zeker! Een once in a lifetime ervaring en veel wordt voor je geregeld. Dat zorgt voor minder zorgen. Bovendien zit je in een veilige omgeving waar je makkelijk om hulp kan vragen en ook snel antwoord krijgt. Gewoon doen, zo’n kans krijg je niet zomaar en je zult er echt geen spijt van krijgen.

Neem niets mee zodat je je koffers kunt vullen 😉

Ja, de organisatie van Kotatsu was altijd beschikbaar voor vragen en gaf snel antwoord. Dit was heel fijn.

Er is geen moment geweest dat ik me alleen voelde, zelfs niet toen ik met griep terug naar het sharehouse ging.

Heel leuk om te gast te zijn bij een echt Japans gezin. Een hele lieve vrouw met superlekker eten. Het enige nadeel was de lange reistijd.

Geweldige school en sensei’s. Ze waren zeer geduldig, wat ik wel nodig had.

Fijn huis, maar het matras was wel erg dun, waardoor ik in het begin wat pijnklachten had. Na een paar nachten wennen ging dit beter.

Het was voor mij echt moeilijk om tijdens de lessen alles te volgen door mijn niveau. Door de manier van lesgeven en het geduld van de sensei’s heb ik toch goed mee kunnen doen. Vooral in het luisteren ben ik vooruitgegaan

Fantastisch! Wat een prachtig land met hele lieve mensen. Ik ga zeker terug!

Heel bijzonder. Regelmatig had ik het besefmoment van 'ik ben gewoon in Japan'. Ik liep daar tussen de locals. De stad was perfect omdat er minder toeristen zijn dan bijvoorbeeld in Osaka. Ik werd vaak aangesproken door nieuwsgierige mensen als ik alleen liep. Ze vroegen dan waar ik vandaan kwam en wat ik daar deed. Verder vond ik het heerlijk om huiswerk te maken tussen mensen die ook bezig waren met huiswerk of werk. Lekker in een café met senpai Ling naast me voor hulp bij het lezen van kanji.

Het was echt geweldig! Ik had nog wel langer willen blijven, maar dan om lekker rond te reizen. Ik ga zeker nog terug en vermoedelijk met mijn medereisgenoten. Er zijn heel veel hoogtepunten, maar als ik er eentje moet kiezen, dan is het het samen zijn met mijn reisgenoten. Het samen zwoegen op school en daarna napraten onder het genot van een heerlijke maaltijd. Samen naar Kyoto en in één huis verblijven, mooie dingen zien, kimono dragen, hertjes voeren in Nara. Het voelt nog steeds als een droom. Ik ben heel dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken.

Ik zou Nihon Mastery zeker aanbevelen. Gewoon doen als je de kans hebt!

Ga sparen, leren, regel vrij op je werk en ga gewoon. Het is een fantastisch land en een unieke kans om daar mee te doen in het dagelijks leven. Je zult geen seconde spijt krijgen. Zorg voor voldoende geld en kennis zodat je daar geen zorgen over hebt. Je bent er en wilt alles kunnen doen waar je zin in hebt.

Het was fijn dat we elkaar hadden, maar ik heb me nooit alleen gevoeld.

Het etentje met Gayoung was goed geregeld. Het restaurant was leuk uitgekozen en het was gezellig dat Liselotte en Aymo last minute nog mee konden komen. Daarna nam Gayoung ons ook nog mee naar een bar waar ze vaak kwam, wat ook weer een ervaring op zich was. Wel moesten we daarna nog iets meer dan een uur terugreizen naar de sharehouse en de volgende dag moesten we natuurlijk weer vroeg op voor school. Maar dat was verder wel oké.

De host was echt heel lief. Ze had superlekker voor ons gekookt en was heel enthousiast. Wel was haar huis best ver weg. Omdat we niet tot al te laat bleven, waren we tijdig terug.  

De locatie van de school was echt geweldig. Dichtbij het treinstation en een 7/11 om de hoek waar we vaak ons ontbijt haalden en dat op school gingen opeten. De sensei's waren allemaal superlief voor ons. Wanneer we een beetje wazig uit onze ogen keken tijdens de les, werd het opnieuw op een rustige manier uitgelegd. Het boek was ook goed te doen, vooral omdat er online nog extra informatie gevonden kon worden. Ons huiswerk bestond alleen uit het vertalen van de woordenlijst, en we kregen, heel Japans, een stempel als we ons huiswerk hadden gemaakt.

De locatie was helemaal goed. Op dag 1 leek het best ver omdat we net waren aangekomen en met alle koffers en tassen moesten sjouwen. Zonder koffers was het een hele fijne locatie. Er waren 2 metrohaltes in de buurt, maar we pakten bijna altijd de metro op hetzelfde station. De metro's rijden vroeg en de laatste vertrekt echt nog om 23:45. Wij hebben dan ook nooit een taxi hoeven pakken omdat we de laatste metro misten. De buurt was ook fijn. Er waren genoeg konbini's en winkels in de buurt, maar we waren eigenlijk zelf heel weinig in de buurt te vinden omdat we vaak samen nog in de stad bleven. De sharehouse zelf was ook wel fijn. We hadden weinig contact met de medebewoners, want die zagen we heel sporadisch. De gedeelde toilet en badkamer waren eigenlijk ook prima. We konden gebruikmaken van de wasmachine en droger. Daar waren geen vaste afspraken over gemaakt, maar je kon ze gewoon gebruiken wanneer ze niet in gebruik waren.

Zeker! De lessen werden volledig in het Japans gegeven, dus dat was echt even wennen. Maar als je na een tijd de les gewoon kan volgen, dan was dat echt een wauw-momentje voor mijzelf. Wel vond ik het praten nog echt lastig. Heel vaak kon ik niet op bepaalde woorden komen en had ik moeite om zinnen of verhaaltjes te maken, maar dat is meer een gebrek aan voorbereiding van mijn kant. De weg vragen, bestellen in een restaurant of konbini lukte best aardig. Misschien niet met hele mooie zinnen, maar we probeerden wel als groep alles in het Japans te lezen en elkaar te helpen met woordjes en zinnen aanvullen. Dat was wel echt mooi!

Ik ben zelf al vijf keer eerder in Japan geweest en deze reis heeft mijn verwachtingen weer overtroffen. De mensen waren lief en beleefd, het eten was lekker en de koers was zo gunstig dat alles wel heel goedkoop leek (tov 2019). Omdat we natuurlijk een vast ritme hadden, omdat we elke ochtend les hadden, waren we wel altijd vroeg op. Na de les gingen we vaak met z'n allen lunchen, rondslenteren, shoppen, taartjes eten, karaoke zingen. Omdat onze sharehouse ver van elkaar lagen, bleven we vaak gewoon in de buurt van de stad hangen. Ook hadden we buiten school allerlei tripjes gepland met z'n allen en ik denk dat ik echt wel volop aan het genieten was en heel veel heb kunnen zien en doen in de afgelopen weken.

Heel fijn. Het was ook heel grappig dat de vaste medewerker van de konbini in de buurt mij na drie ochtenden al direct een lege beker gaf omdat hij wist dat ik koffie moest hebben. Omdat Kim en ik vaak dezelfde trein naar school namen, zagen we elke dag eigenlijk dezelfde mensen die dezelfde trein of wagon namen. Het voelde heel vertrouwd.

Nee! Een schouderklopje voor mezelf dat ik ook gewoon 'ja' heb gezegd op dit avontuur. Ik weet niet of ik het gedaan zou hebben als ik niet met mijn huiswerkgroepje had kunnen gaan. Het voelde heel fijn dat zij erbij waren en we elkaar op bepaalde momenten konden helpen (tijdens de les, na de lessen of gewoon wanneer we op stap waren).

Het was boven verwachting 🙂 En erg gaaf om dit met Kotatsu mee te mogen maken. En uiteraard was dit geslaagd doordat ik met mijn huiswerkgroepje mocht gaan. We hebben elkaar dan ook echt leren kennen in die zes weken. We hebben gehuild van blijdschap, emotionele verhalen gedeeld, maar ook keihard met elkaar gelachen. Het voelde echt bijzonder toen we op dag 1 daar in de klas zaten en gewoon daar les kregen.

Ja. De school en lessen waren afgestemd op ons niveau. Voor de één was het misschien wat moeilijker dan voor de ander, maar we hadden elkaar en hielpen elkaar ook tijdens de les. Als je als groep in dezelfde sharehouse geplaatst zou worden, dan zou je misschien nog iets meer de omgeving leren kennen. Als werkende volwassene heb je vaak geen tijd om zo'n reis uit te zoeken en denk je misschien ook niet heel snel om zomaar zes weken naar het buitenland te gaan om lessen te volgen. Dit zou een jonger iemand die net afgestudeerd is waarschijnlijk wel sneller doen. Zes weken vrij nemen van werk is ook niet zomaar een dingetje. Maar als je de tijd en het geld hebt, dan zou ik de reis zeker aanraden. Het is ook een stukje persoonlijke ontwikkeling en ervaring die je altijd meedraagt.

Niet twijfelen. Gewoon doen als je vrij kan nemen van werk of studie en natuurlijk als je een beetje hebt gespaard 🙂 Zorg dat je nog een paar keer goed de woorden van JEM1-JEM4 leert. Dit gaat je echt helpen in het formuleren van zinnen. Zorg dat je kana echt beheerst. Het (snel) kunnen schrijven is toch even wat anders dan tekst in kana lezen. Durf fouten te maken in de klas. Het hoeft niet perfect te zijn, want we zijn er om te leren. Durf bijvoorbeeld in restaurants en konbini's gewoon de Japanse kaart te lezen en in het Japans te bestellen. De mensen vinden het geweldig als je het probeert.

Ik had een ooginfectie opgelopen en had hier eigenlijk vrij urgente hulp bij nodig. Gelukkig hielp Kotatsu mij met het vinden van een arts. Eigenlijk had ik dit moeilijker ingeschat (van wat ik van sommige verhalen had gehoord), maar contact maken ging bij ons eigenlijk vrij goed! Gezellige avonden met Japanse mensen mogen ervaren!

Erg leuk en gezellig om alle sharehouse mensen (van alle andere huizen ook) beter te leren kennen. Erg leuk uitje!

Eerste instantie waren we te laag geplaatst, dit was te makkelijk voor ons. Gelukkig konden we alsnog een stap hoger. Voor mij waren deze lessen wel lastig, maar wel echt veel uitdagender. De docenten van beide niveaus vond ik erg leuk, aardig en behulpzaam. Bij het tweede niveau kregen we meer huiswerk, waardoor het eindelijk meer als studeren in Japan voelde.

Zeker, mijn spreek-, luister-, en schrijfvaardigheid zijn zeker vooruitgegaan. Je kreeg steeds meer momentum en alles ging steeds sneller. Mijn vertrouwen groeide ook goed.

De accommodatie was netjes en prima. Ik had wel wat vraagtekens bij het schoonhouden van de gedeelde ruimtes. Dit had van mij wat schoner gekund. Niet iedere huisgenoot was even netjes als de ander... (standaard sharehouse ervaring denk ik? haha).

De taal kennen opent zoveel deuren. Vooral in het centrum is het erg gezellig en zijn de mensen erg gemoedelijk en behulpzaam. Ik vergelijk het een beetje met Noord-Brabant in Japan. In grotere steden merkte ik later in de reis dat het wat lastiger was (maar zeker mogelijk!) om contact te hebben met mensen.

Je kon alles rustiger in je opnemen en het ritme vond ik erg fijn. Een etentje bij een izakaya was echt heel tof om mee te maken; we zijn er een paar keer wezen eten en konden het heel goed vinden met de locals. Om Oktoberfest mee te maken in mei (!) was ook erg bijzonder, maar (gek genoeg) ook heel cultureel. Het was dan ook echt om de Duitse cultuur te vieren, maar met Japans enthousiasme.

Nee, het was echt een unieke kans om meegemaakt te hebben <3. Het is voorbijgevlogen; ik kan het nog steeds niet geloven.

Erg uniek en speciaal om meegemaakt te hebben. Ik ga deze ervaring nooit meer vergeten.

Ja, het is een unieke ervaring en echt erg leuk om deze 'deep dive' te ervaren. Je komt echt op andere plekken dan dat je tijdens een rondreis zou bezoeken. Als je twijfelt over je niveau: er zijn verschillende niveaus om bij aan te sluiten. A-, B- en C-klassen, elk met een eigen tempo en lesstof. De docenten en support zijn echt erg behulpzaam en geduldig. Ook is het heel goed om juist hiermee uit je comfortzone te stappen! (Het is eigenlijk ook erg veilig alsnog). Nogmaals, iedereen is heel vriendelijk en geduldig.

Ga netjes en vriendelijk om met Japanners; begrijp de cultuur en wees beleefd. Japan heeft te maken met overtoerisme, dus laat zien hoe het wel moet! (Ik heb me erg geërgerd aan brutale en asociale toeristen). Een andere tip is: houd de posters overal in de gaten, je vindt zomaar een matsuri daardoor! ;D

De school gaf me echt een veilig gevoel omdat ze zo betrokken waren. In de eerste week voelde ik me een beetje eenzaam, maar in de tweede week had ik contact gelegd en begon ik regelmatig met klasgenoten om te gaan. Dat kwam ook doordat we zowel met onze kamergenoten als met de school een uitje hadden.

We gingen met de kamergenoten een ochtend Suppen aan het strand, en dat was echt heel leuk! Met de school gingen we barbecueën op het strand, vlakbij Himeji, bij een barbecueverhuurtent. Hier kon ik ook goed socializen met andere studenten van de school, en ik heb daar echt nieuwe mensen ontmoet.

In het begin was ik in een conversatieklas geplaatst die onder mijn niveau lag, maar de school heeft dat netjes opgelost met een klaswissel. De tijd tussen de twee pauzes voelde wel wat lang, vooral als je echt naar het toilet moest, haha! Maar dat de lessen alleen in de ochtend waren, vond ik heel fijn. Zo had ik het gevoel dat ik op school veel heb geleerd en had ik 's middags genoeg tijd om met vrienden op stap te gaan of de omgeving te verkennen.

Ja, absoluut! Mijn Japans is tijdens deze studiereis flink vooruitgegaan. Mijn conversaties verlopen nu veel vloeiender, en ik heb ook veel geleerd op het gebied van informeel spreken. Op school lag de focus op de voorbereiding voor de JLPT N3, en daar ben ik zeker een heel stuk verder mee gekomen. Mijn doel is om in december 2025 de JLPT N3 te behalen, en dankzij de lessen voel ik me daar nu ook zekerder in.

De accommodatie lag bovenop een berg, en ik ging in hartje zomer dus was ik bezweet, maar verder was de accommodatie fijn. Het bed was verrassend comfortabel (ik had gelukkig mijn eigen hoofdkussen meegenomen), en ik had geluk dat mijn Nihon Mastery-voorganger Petra wat handige spullen zoals kleerhangers, bakjes en een tafel had achtergelaten. Dat maakte het opbergen van spullen makkelijker, waardoor ik mijn koffer niet steeds hoefde in- en uit te pakken. Ik had een aantal hele leuke, maar ook een paar minder fijne huisgenoten, vooral op het gebied van huishoudelijke hygiëne en geluid. Maar dat hoort er nou eenmaal bij in een gedeeld huis. De gemeenschappelijke ruimte was gezellig en zorgde voor leuke sociale kletsavondjes. En ik was natuurlijk heel blij met de goed werkende airco!

Japan heeft zeker mijn verwachtingen waargemaakt, ook al was dit mijn derde keer in het land. Dit was echter mijn eerste bezoek aan de Kansai-regio. De stad bleek een verrassend leuke stad met veel om te ontdekken, terwijl Osaka ook veel te bieden had. Namba en de omgeving zou ik liever vermijden tijdens het hoogseizoen, omdat het dan erg druk kan zijn. Helaas heb ik door de treintijden het nachtleven niet echt kunnen verkennen.

Het dagelijks leven in Japan ervaren was echt een eye-opener. Het plan om ooit in Japan te wonen had ik al, maar door deze ervaring weet ik nu zeker dat ik het ook echt kan waarmaken. De dagelijkse routines, zoals boodschappen doen, koken, wassen, schoonmaakspullen kopen en de dagelijkse reis van en naar school, waren verrassend plezierig. Bovendien ging ik regelmatig sporten in een dansstudio in Osaka, waardoor het echt voelde alsof ik in Japan woonde en deel uitmaakte van het leven daar. Deze ervaring heeft mijn vertrouwen vergroot in mijn plan om in Japan te gaan wonen.

Een typisch dagritme tijdens mijn verblijf in Japan zag er als volgt uit: Ik begon mijn dag met opstaan, klaarmaken, en een eenvoudig ontbijt van een boterham met jam en ijskoffie. Daarna liep ik naar het metrostation, waar ik tijdens de rit mijn woordenlijst of kanji-lijst doornam ter voorbereiding op de toets van die dag. Bij aankomst op het station maakte ik een pitstop bij de 7-Eleven voor een snack en een flesje drinken. Bij binnenkomst op school begroette ik de sensei’s aan de servicedesk met een enthousiast "ohayou gozaimasu."

Na de toets en de lessen kreeg ik mijn toetsresultaten van de vorige dag terug. Tijdens de lunch ging ik vaak samen met vrienden ergens in de stad eten, of ik haalde snel een kleine bite bij de konbini om vervolgens naar de gamehal naast de school te gaan om Chunithm te spelen. Soms ging ik shoppen in het centrum voor kleding, manga of wat hebbedingetjes bij Donki.

Regelmatig reisde ik ook naar Osaka voor een dansles in een studio daar. Op de terugweg deed ik boodschappen bij de lokale supermarkt en kwam bezweet thuis. Na een snelle opfrissing, kookte ik en at ik in de common area, waar ik vaak nog even kletste met huisgenoten. De dag eindigde meestal met een Asahi biertje uit de koelkast, huiswerk maken, gamen, of af en toe met klasgenoten een lokale pub verkennen en in het Japans kletsen met de bartenders.

Deze dagelijkse routine gaf me echt het gevoel dat ik in Japan woonde en maakte de ervaring onvergetelijk.

Het hoogtepunt van mijn Japan studiereis was niet zozeer het verzamelen van goshuins of het verkennen van steden zoals Osaka en Nara, maar eerder het gevoel dat ik echt in Japan woonde en leefde. Het meest bijzondere was dat ik me als een deel van de Japanse samenleving voelde en mijn eigen weg kon gaan, in plaats van gezien te worden als een toerist. Dat gevoel van integratie en dagelijks leven gaf me een unieke ervaring die ik niet snel zal vergeten.

Ja, ik zou Nihon Mastery absoluut aanbevelen aan anderen. De locatie biedt een unieke ervaring die je niet snel zou overwegen als reisbestemming, maar het is zeker de moeite waard om te bezoeken. Het dagelijks leven in Japan is totaal anders dan er als toerist rondlopen, en de prijs van de reis is goed in verhouding tot wat je ervoor krijgt.

Als je twijfelt om mee te doen met Nihon Mastery en financiële zaken geen obstakel zijn, waar wacht je dan nog op? Japans zul je nergens zo snel leren als wanneer je jezelf in het land moet redden. Door naar school te gaan, leer je veel meer dan alleen basiszinnen zoals "Biiru futatsu kudasai." En als dat je niet overhaalt, doe het dan voor de ervaring van de Japanse wc's en badkamers, die echt iets bijzonders zijn!

Het eerste wat je moet doen als je aankomt, is een Icoca-kaart halen bij een ticketstation op een station en er ongeveer ¥20.000 opzetten. Je zult het vaak gebruiken voor openbaar vervoer en andere kleine uitgaven. Zorg ervoor dat je ruimbagage vrijwel leeg is, want de kleding en cosmetica in Japan zijn van goede kwaliteit en betaalbaar. Je koffer zal vanzelf wel vol raken met je aankopen.